Interpretatio et doctrina

Dixit Milcolumbus (Malcolm) Heath in libro suo Anglice scripto Intrepreting Classical Texts (De classicorum interpretatione):

«A classicorum studiosis interpretatio et doctrina res interdependentes videndae sunt. Interdependentia autem aequalis non est; nam interpretatio sine doctrinae cogitatione forsitan finibus atque ordine quodam egeat: haec scilicet quid ponderis interpretationi auferant. Sed doctrina quae fundamenta in usum interpretandi non iacit ad periculum inaniter pensandi se adducit» (pag. 21).

Fraternitas aut mors

Die decimo et quarto mensis Iulii anni millesimi septingentesimi undenonagesimi (hoc est 1789), turba popularium Francogallorum praesidium nomine Bastillam vi ceperunt. Haec turba iugum regis sibi excutere volebat ut Rem Publicam constituerent. Dictum supremum rerum novarum Francogallicarum fuit:

Vnitas indivisibilis Rei Publicae:

libertas, aequalitas, fraternitas aut mors.

Res novae civitatis semper sanguine ac morte impletae videntur, neque cum fraternitas quaeritur hoc vitari potest, ut videtur.

Monumentum piratarum

Chilensi in litore non longe ab urbe nota Valle Paradisi est promunturium ad septentriones versum, nomine Quintero, apud quod etiam urbs et portus est. Hoc promunturium ut caput terrae eminet et in extrema eius parte antrum iuxta mare inveniri potest quod omnes appellant «antrum piratae».

Quamquam nec thesaurum ullum nec vestigium piratarum ibi invenitur, monumentum est mirabile quidem quia in eo legitur illos piratas fuisse «nobiles» (Hispanice «insignes»). Inter eorum nomina erat notissimus ille pirata nomine Franciscus Drakus, vir saevi ingenii. Quid nobilis habet mos piratarum? Num hoc, furari et homines propter avaritiam necare, admiratione dignum est? Quantum audet insipientia!

Magis quam mihi curae est

Anno millesimo nonagentesimo quadragesimo quarto (MCMXLIV, 1944) societas librorum puerilium opus de sphenisciformibus puellae misit cum chartula de sententia eius interrogando. Ea scripsit: «Hic liber magis de sphenisciformibus praebet quam mihi curae est». Legatus Americanus nomine Hugo (Hugh) Gibson id appellavit optimam recensionem litterariam quam umquam legisset.

Dramatis persona

Quicumque aliquid —sive librum, sive commentarios, sive etiam breves adnotationes in reti— conscribere vult, ei pensanda est persona quam sibi imponat. Etenim ego, dum inceptum commentariorum conor, mente agito quam personam ipsi induam. Latine, Graece et fortasse etiam Hispanice his in commentariis scribam et de rebus diversis multorumque generum. Itaque persona convivae mihi videbatur commodissima, qui inter mensae delicias et pocula deligit non modo cibos et potus quos sumat, sed etiam voluptates mentis de quibus in colloquio verset aliis cum sociis epularibus, et nihil obstat quin de quacumque re tractet. Eam ob causam hi commentarii ut convivii frustula delicata aut liquoris haustus offeruntur. Bene sapiat!